Maan en zon

Stefan Brijs (1969) debuteerde in 1997 met de roman De verwording . Hierna volgden, naast een aantal essays, de roman Arend (2000), over de groeipijnen van een verwaarloosde jongen; de kerstnovelle Twee levens (2001), en zijn grote doorbraak De engelenmaker (2005), over wetenschap en geloof. Van deze laatste titel zijn de vertaalrechten verkocht aan meer dan vijftien landen. De roman werd bekroond met de Gouden Uil Publieksprijs en genomineerd voor zowel de Libris als de AKO Literatuurprijs. In 2011 verscheen Post voor mevrouw Bromley , een verhaal over ouders en kinderen tegen de achtergrond van de Eerste Wereldoorlog: ‘a great British epic over de oorlog maar dan in het Nederlands’ (Knack). De Franse vertaling werd genomineerd voor de Prix Femina Étranger. In 2015 volgde Maan en zon , de ‘grote Antiliaanse roman,’ volgens HP/De Tijd. Zijn Andalusisch logboek (2018) is een bonte verzameling van aantekeningen en impressies, belevenissen en verhalen over de natuur, de cultuur, de geschiedenis en de mensen in het zuiden van Spanje, waar Brijs sinds 2014 woont. In september 2019 verscheen Brijs’ roman Zonder liefde . In maart 2020 publiceerde Editions Héloïse d’Ormesson de Franse vertaling door Daniel Cunin onder de titel L’Année du Chien . Berichten uit de vallei , Het vervolg op het alom geprezen Andalusisch logboek verscheen in mei 2020. Deze keer concentreert Stefan Brijs zich vier seizoenen lang op de natuur in het zuiden van Spanje.